Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας - Βούλα Δαμιανάκου
Παίζουν: Αλέξης Σταυράκης, Βασίλης Μαυρομάτης, Μαίρη Λαλοπούλου, Νικήτας Τσακίρογλου, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Κάκια Ιγερινού, Γιώργος Μπαγιώκης, Νίκος Γαροφάλλου, Κώστας Κοντογιάννης
Ραδιοσκηνοθεσία: Γιώργος Θεοδοσιάδης. Ηχογράφηση: 1979
Ο Βασίλης Ρώτας γεννήθηκε το 1889. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Το 1910 φοίτησε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Κέρκυρας. Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913) σαν ανθυπολοχαγός. Στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου πιάστηκε αιχμάλωτος και κλείστηκε σε στρατόπεδα αιχμαλώτων στο Γκαίρλιτς και στο Βέρλ. Πήρε μέρος στην Μικρασιατική Εκστρατεία, και για δύο χρόνια (1921-1922) υπηρέτησε ως στρατιωτικός ακόλουθος στην ελληνική πρεσβεία του Βερολίνου. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του συνταγματάρχη και από τότε αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία και το θέατρο. Στη διάρκεια της κατοχής εντάχθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ξεκίνησε να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό Νουμάς το 1908. Άρθρα,διηγήματα,κριτική θεάτρου και μαρτυρίες του δημοσιεύθηκαν στον παράνομο τύπο στη διάρκεια της κατοχής, τα Ελεύθερα Νέα, τη Βραδυνή, την Πρωία, την Εστία και στο περιοδικό Θέατρο (1961-1965) και στον Λαϊκό Λόγο (1965-1967). Υπήρξε βασικός συνεργάτης του περιοδικού Ελληνικά Γράμματα και ίδρυσε μαζί με άλλους φοιτητές τη Φοιτητική Συντροφιά.Υπήρξε επίσης ιδρυτής του Λαϊκού Θεάτρου Αθηνών (1930-1937) που όμως έκλεισε με την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής οργάνωσε το Θεατρικό Σπουδαστήριο με συνεργάτες τον Μάρκο Αυγέρη, τη Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, τον Γιάννη Τσαρούχη, τον Αντώνη Φωκά, τον Μάνο Κατράκη κ.ά. και το Θέατρο στο Βουνό (1944, με τη συνεργασία μελών της ΕΠΟΝ) και έδωσε θεατρικές παραστάσεις στο βουνό. Δίδαξε επίσης στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Πειραιώς.Εκτός από την ποιήση και το θέατρο ασχολήθηκε και με την μετάφραση. Στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου πέρασε και για τις μεταφράσεις των έργων του Ουίλιαμ Σέξπιρ. Επίσης ιστορική έμεινε η μετάφρασή του της κωμωδίας του Αριστοφάνη Όρνιθες για την παράσταση του 1961 από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν.Ο Βασίλης Ρώτας δεν επηρεάστηκε τόσο από τα αισθητικά ρεύματα της εποχής του όσο από την λαϊκή παράδοση και το δημοτικό τραγούδι αλλά και από τα λαϊκά παραμύθια και τον Καραγκιόζη. Η στάση του αυτή εκφράζει και την άποψή του ότι "δημιουργός, καταλύτης και και αποδέκτης των πάντων είναι ο λαός". Επίσης μεγάλη επιρροή στο έργο του είχε η σεξπηρική δραματουργία και το αρχαίο ελληνικό δράμα. Σε πολλά έργα του, ο Ρώτας ακολούθησε τη μορφή και τη δομή της ελληνικής τραγωδίας (όπως στα Ελληνικά Νιάτα, 1946), των ιστορικών δραμάτων του Σέξπιρ (Ρήγας Βελεστινλής, 1936, Κολοκοτρώνης, 1955) και του Θεάτρου των Σκιών (Καραγκιόζικα, 1955).Πέθανε το 1977 στην Αθήνα σε ηλικία 88 ετών. .......................................................................
Η Βούλα Δαμιανάκου είναι μια από τις σημαντικές παρουσίες στο χώρο των ελληνικών Γραμμάτων। Εχει ασχοληθεί με πολλά είδη του γραπτού λόγου. Σημαντικότερα έργα της είναι: «Γράμμα σε νεκρό» διηγήματα 1951, «Στην ανεμοζάλη», Διηγήματα 1960, «Υπεύθυνη δήλωση». Διηγήματα 1963. Σε συνεργασία με το σύντροφό της Βασίλη Ρώτα έγραψε τα εξής: «Μνημόσυνο» 1961, «Δραγάτες πνευματικής ελευθερίας» 1963, «Δημοκράτες παραδημοκρατικοί» 1965. Το 1967 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων «Γέφυρες της φιλίας». Εχει μεταφράσει αρκετά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας όπως - WILLA CATHER: «Η Αντωνία μου», 1959, KAMMERHNG: «Αναζητώντας τον Αδάμ», 1959, ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ: «Ο μικρός ήρωας». Σε συνεργασία με τον Βασίλη Ρώτα έχει μεταφράσει Σαίξπηρ και έχει γράψει αρκετά εισαγωγικά κείμενα για τα διάφορα έργα. Τελευταίο της έργο το «Στο σπίτι μου με τον Οτσαλάν». ................................................................................................................................
Ο Σαίξπηρ γεννήθηκε στην πόλη Statford της Αγγλίας τον Απρίλιο του 1564. Για την παιδική ηλικία του Σαίξπηρ ελάχιστα είναι γνωστά. Θεωρείται πιθανό πως έλαβε την εκπαίδευσή του στο σχολείο του Στράτφορντ, όπου πρέπει να ήρθε σε επαφή με την κλασική λογοτεχνία και τα λατινικά. Κανένα στοιχείο δεν μπορεί να πιστοποιήσει κατά πόσον η εκπαίδευσή του συνεχίστηκε αργότερα.Το 1582 ο Σαίξπηρ παντρεύτηκε την Anne Hathaway. Μεταξύ αυτής της περιόδου και της μετέπειτα εμφάνισης του Σαίξπηρ - ως θεατρικού συγγραφέα - στο Λονδίνο δεν υπάρχουν ιδιαίτερες πληροφορίες. Διαφορετικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για φυγή του από το Statford με την κατηγορία κλοπής ή για συνεχείς μετακινήσεις του στη χώρα με την ιδιότητα του δασκάλου.Το 1594 ο Σαίξπηρ εμφανίζεται να συμμετέχει στη θεατρική ομάδα Lord Chamberlain's Men, η οποία χρηματοδοτείται από τον λόρδο Chamberlain. Ο θίασος αυτός θεωρείται πως είχε σημαντική αναγνώριση καθώς το 1603 ο νέος μονάρχης, James I, συνέχισε να τον συντηρεί οικονομικά αφού μετονομάστηκε σε King's Men. Ο Σαίξπηρ συμμετείχε ως ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας. Αρκετά νομικά έγγραφα της εποχής που διασώζονται πιστοποιούν πως στη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Σαίξπηρ κέρδισε αρκετά χρήματα. Αναφέρονται χαρακτηριστικά η απόκτηση του σπιτιού του (New Place) στο Στράτφορντ, το 1597, το οποίο ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο σπίτι στην περιοχή καθώς και η αγορά έκτασης στο Blackfriars του Λονδίνου. Παράλληλα φέρεται ως συνιδιοκτήτης του θεάτρου Globe στο Λονδίνο. Την ίδια περίοδο θεωρείται πως είναι γραμμένα μερικά από τα πιο γνωστά του έργα, μεταξύ των οποίων οι τραγωδίες Αντώνιος και Κλεοπάτρα, Ιούλιος Καίσαρ, Άμλετ, Βασιλιάς Ληρ, Μακβεθ και Οθέλλος. Ο Σαίξπηρ πρόλαβε να αφήσει πίσω του ένα εντυπωσιακό αριθμό έργων. Πέθανε στις 23 Απριλίου του 1616 και ο τάφος του βρίσκεται στο ιερό της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας του Statford. Ο ενταφιασμός του στο ιερό ήταν μια ιδιαίτερη τιμή που του έγινε όμως όχι λόγω της συγγραφικής του ιδιότητας, αλλά διότι είχε εξαγοράσει ένα μερίδιο της εκκλησίας έναντι 440 λιρών, ποσού σημαντικό για την εποχή. Στον τάφο του Σαίξπηρ τοποθετήθηκε έπειτα από δική του επιθυμία η παρακάτω επιγραφή:
Good friend, for Jesus' sake forbear,To dig the dust enclosed here
Blest be the man that spares these stones,But cursed be he that moves my bones.
και σε ελεύθερη μετάφραση:
Καλέ φίλε, στο όνομα του Θεού συγκρατήσου,Στο να σκάψεις τη σκόνη που εσωκλείεται εδώ.
Ευλογημένος όποιος ήσυχες αφήσει αυτές τις πέτρες, Καταραμένος όμως όποιος ανακινήσει τα κόκκαλα μου.
Σχετικά με την επιγραφή αυτή, καλλιεργήθηκε ένας μύθος σύμφωνα με τον οποίο, αδημοσίευτα έργα του Σαίξπηρ πιθανόν να βρίσκονται εντός του τάφου. Μέχρι σήμερα δεν έχει αποπειραθεί να διαπιστωθεί η αλήθεια αυτής της υπόθεσης.
Σημειώνουμε τα πιο γνωστά από τα έργα του: Τρικυμία, Πολύ Κακό για το Τίποτα, Αγάπης Αγώνας Άγονος, Όνειρο Θερινής Νυκτός, Ο Έμπορος της Βενετίας, Το Ημέρωμα της Στρίγγλας, Τέλος καλό, όλα καλά, Δωδέκατη νύχτα, Ριχάρδος ο Β', Ερρίκος ο Δ',Ερρίκος ο Ε', Ριχάρδος ο Γ', Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Ιούλιος Καίσαρας, Μάκβεθ, Άμλετ, Βασιλιάς Ληρ, Οθέλλος, Αντώνιος και Κλεοπάτρα.
Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ θεωρείται μια από τις κορυφαίες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου, ενώ τα θεατρικά του παίζονται έως σήμερα, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον. Ο Σαίξπηρ κατάφερε να χειριστεί με απόλυτη δεξιοτεχνία τόσο την κωμωδία όσο και το δράμα και την τραγωδία. Τα έργα του διαπνέονται από μία βαθειά κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και παραμένουν επίκαιρα.
Η επίδραση του, ειδικότερα στην αγγλική λογοτεχνία, θεωρείται τεράστια.
Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή του και πλήρης εργογραφία στα http://my-space.pblogs.gr/new-proswpikothta-oyiliam-saixphr.html
http://biographies.nea-acropoli.gr/
Υπόθεση του έργου: Ο άξεστος και βίαιος Ταρκήνιος βίασε το 509 π.Χ. μια Ρωμαία αριστοκράτισσα με το όνομα Λουκρητία. Εκείνη για να περισώσει την τιμή της, κάλεσε τους συγγενείς της κι αφού τους αφηγήθηκε τι είχε συμβεί πήρε την ίδια της τη ζωή με ένα εγχειρίδιο που κρατούσε κρυμμένο.Τότε ο αδερφός της ξεσήκωσε το λαό της Ρώμης κατά της βασιλικής οικογένειας θέτοντας σε κοινή θέα το σώμα της. Ξέσπασε επανάσταση με αρχηγό τον ίδιο, με αποτέλεσμα την εκδίωξη των Ταρκηνίων από την πόλη, οι οποίοι βρήκαν καταφύγιο στην Ετρουρία. Έτσι έλαβε τέλος η περίοδος της μοναρχίας, η οποία αντικαταστάθηκε με τη δημοκρατία. Ο αδερφός και ο σύζυγος της Λουκρητίας αποτέλεσαν τους πρώτους δύο Υπάτους της Ρώμης. Η αυτοκτονία της Λουκρητίας ενέπνευσε μια πληθώρα από σπουδαίους καλλιτέχνες, ανάμεσα στους οποίους βρίσκουμε τους Τιτσιάνο, Ρέμπραντ, Ντύρερ, Ραφαήλ, Μποτιτσέλι, και άλλους.
http://www.megaupload.com/?d=P0P4PL3K
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου